کابوس‌های کال

آره. دقیقا. جنگ یعنی همین. یعنی مجبور باشی شب کنار جنازه‌ی متعفن شده‌ی سرباز دشمن بخوابی، چون اگر جابه‌جا بشی ممکنه دیده بشی و مورد هدف قرار بگیری، و جنازه رو هم نمی‌تونی تکون بدی چون هم‌رزمان شریف‌اش زیرش مین گذاشتند. نه، هیچ انسان نرمالی نمی‌تونه طرفدار چنین چیزی باشه. اما هیچ انسان نرمالی، تحمل نمی‌کنه که یک‌سری سگ‌صفت، با کثافت و رذالت و جنایت و دنائت هر کاری که دل‌شون خواست، بکنند. هیچ جنگی مقدس نیست، اما این تحمل نکردن مقدسه. ولی توی مغرت جز مدفوع سگ چیزی نیست و از درک این تفکیک، کاملا عاجزی.